8:42 AM
Unknown
ពាក្យអបាយភូមិ (អបាយភូម) ដែល
សំដៅទៅជាន់ ឬឋានដែលប្រាសចាកសេចក្តីចម្រើន, ទីរងទុក្ខ
(មានឋាននរកជាដើម); សេចក្តីសាបសូន្យ, សេចក្តីវិនាស;
ដំណើរលិចលង់ក្នុងសេចក្តីវិនាស ។ អបាយភូមិមាន៤គឺ នរក, តិរច្ឆាន, ប្រេត, អសុរកាយ ។ សភាវៈដែលរស់នៅក្នុងអបាយនេះមានលក្ខណៈអន់ថយបំផុត ហៅថាមនុស្សក៏បាន ។
- នរក មានច្រើនជាន់ តែនិយាយរួមឲ្យខ្លី មានពីរប្រភេទគឺ នរកក្ដៅ និងនរកត្រជាក់ ។
អ្នកដែលរស់នៅក្នុងនរកទាំងពីរនេះ
សុទ្ធតែត្រូវបានទទួលទណ្ឌកម្មយ៉ាងវេទនាខ្លោចផ្សាបំផុតពីពួកយមបាល
ទៅតាមអំពើបាបរបស់ខ្លួន ។ អ្នកនៅក្នុងនរកក្ដៅ
រងទុក្ខវេទនាខ្លាំងជាងគេ
ប៉ុន្តែអ្នកទាំងអស់នេះអាចរំដោះខ្លួនបាន
ក្រោយពេលបានសោយទុក្ខគ្រប់កណត់ឆ្នាំ
ហើយលែងប្រព្រឹត្តអាក្រក់តទៅទៀត
(ដូចអ្នកជាប់គុគក្នុងលោកិយនេះដែរ) ។
- ប្រេត គឹអ្នកដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបពីជាតិ
មុនដែរ ហើយត្រូវមកកើតជាប្រេតនេះ ដែលមានទីកន្លែងឋិននៅចន្លោះភព
ឬនៅលើផែនដី មានការស្រេកឃ្លានមិនចេះចប់ មានមាត់ប៉ុនកូដម្ជុល
ហើយចូលចិត្តបរិភោគតែអាហារកខ្វក់ស្អុយ
រស់នៅ៥០០ឆ្នាំទើបស្លាប់ទៅវិញ (១ថ្ងៃប្រេតស្មើ១ខែមនុស្ស) ។
- អសុរកាយ ប្រហែលគ្នានឹងប្រេតដែរ
តែងអាស្រ័យនៅជាមួយមនុស្សលោក ច្រើនដើររកស៊ីនៅវេលាយប់
ចូលចិត្តបរិភោគតែគ្រឿងស្អុយ គួរខ្ពើមដែរ ដូចខ្ទុះគំរង់ជាដើម
ជួនកាលលេងបន្លាចមនុស្សក៏មាន ។ ច្រើនមានរូបធំខ្ពស់
ស្មើដំបូលផ្ទះ ឬដើមត្នោត ។
ពួកខ្មោចបិសាចក៏រាប់ចូលក្នុងក្រុមអសុរកាយនេះដែរ ។
- សត្វតិរច្ឆាន គឺពួកសត្វដែលរស់នៅលើផែនដី ជាមួយមនុស្សនេះ និងសត្វចម្លែក២ពួកទៀតគឺ នាគ និង គ្រុឌ ។
នាគអាចប្រែប្រភេទមកមនុស្សបាន មានលំនៅឋាននៅក្រោមសមុទ្រ ។
គ្រុឌមានស្លាបហោះហើរបានជាសត្រូវរបស់នាគសភាវៈ
ដែលប្រសើរជាសត្វគឺមនុស្ស ។
ឯកសារយោងៈ វចនានុក្រមខ្មែរភាគ១ ភាគ២ បោះពុម្ពគ្រាទី៥
និងសៀវភៅវប្បធម៌មួយក្បាលដែលឥតអត្តសញ្ញាណគ្រប់គ្រាន់
ព្រោះដាច់ក្រប និងបាត់ឈ្មោះអ្នកចងក្រង ។
Posted in
0 comments :
Post a Comment