ពុទ្ធចក្រ និង អាណាចក្រ
បុរាណបណ្ឌិតទាំងឡាយ លោកសន្មតប្រទេសនីមួយ ៗ ទុកដូចជាតួរទេះឬតួរថ រទេះឬរថនោះ ត្រូវមានចក្រ គឺកង់ទាំងពីរខាង កង់ម្ខាងហៅថា សាសនចក្រ កង់ម្ខាងទៀតហៅថាអាណាចក្រ ។សាសនចក្រ ជាកង់ខាងសីលធម៌ ដែលមានសីលប្រាំនិងសុចរិតដប់ និងចរិយាសម្បត្តិជាមូលដ្ឋាន ។ ប្រទេសខ្មែរ តាំងពីបានទទួលគោរពជឿកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនាមក បានផ្លាស់ពាក្យសាសនចក្រ ឲ្យហៅថា ពុទ្ធចក្រវិញ ព្រោះយកព្រះពុទ្ធសាសនាដែលសម្បូណ៌ដោយសន្តិវិធី ជាកង់ម្ខាងរបស់
ប្រទេស ។ ឯអាណាចក្រនោះបានខាងកង់ គឺអំណាចដោយយកច្បាប់សម្រាប់ប្រទេស ដែលមានទសពិធធម៌ដប់ប្រការជាគោល សន្មតថាជាកង់ម្ខាងរបស់រទេះឬរថ គឺប្រទេសដែរ ។
ចក្រគឺ កង់ទាំងពីរខាងនេះ ជាគូនឹងគ្នា ត្រូវឲ្យវិលស្មើគ្នាជាដរាប ។ ប្រទេសណាបើឲ្យសាសនចក្រ វិលខ្លាំងជាងអាណាចក្រ គឺបើប្រជាពលរដ្ឋខំប្រឹងប្រតិបត្តិតាមផ្លូវសាសនាជ្រុលហួសពេក ជាងផ្លូវអាណាចក្រ ប្រទេសនោះនឹងក្លាយទៅ ជាទន់ខ្សោយ ពុំបរិបូណ៌ដោយទ្រព្យធននិងតេជានុភាព , បើឲ្យអាណាចក្រវិលខ្លាំងពេកជាងសាសនចក្រ គឺបើប្រជាពលរដ្ឋពុំសូវអើពើចំពោះសាសនចក្រ សីលធម៌និងចរិយាសម្បត្តិក្នុងប្រទេសនោះ នឹងមិនសម្បូណ៌ ហើយប្រទេសនោះ នឹងក្លាយទៅជារដ្ឋមានច្រើនតែប្រជាជនឃោរឃៅឈ្លានពានពាយងាយហួសហេតុ សូម្បីត្រឹមតែកតញ្ញុតាធម៌ កតវេទិតាធម៌និងវុឌ្ឍាបចាយនៈធម៌ ដែលសត្វលោកគួរកាន់ គួរគោរពជានិច្ច ក៏ក្លាយទៅ ជាទន់ថយខ្សោយអស់ ស្ទើរតែនឹងឲ្យឈ្មោះថាគ្មានសោះក៏សឹងតែបាន ។
សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ
ជួន ណាត
0 comments :
Post a Comment